تکنولوژی Run-flat با هدف فراهم کردن امکان رانندگی حتی در شرایط پنچری تایرها بوجود آمده است.
این تکنولوژی به تایرها این امکان را می‌دهد که حتی در شرایط پنچری، به شکل میانگین مسافتی بین 16 تا 80 کیلومتر را با سرعت زیر 90 کلیومتر بر ساعت طی کنند.
در حال حاضر سه دسته اصلی از این نوع تایرها در بازار وجود دارد.
Self-Supporting : این دسته از تایرها که شروع به تولید آن‌ها از سال 1930 آغاز شد، یک لایه بافت درونی داشتند تا در برابر ترکیدن، که در آن زمان رایج‌تر بود، مقاومت بالاتری داشته باشند.
این تکنولوژی امروزه به این شکل کار می‌کند که در ساخت تایر، یک لایه و ساختار درونی وجود دارد، که در صورت از دست رفتن هوای درون تایر، از تایر برای ادامه حرکت پشتیبانی کند.
به تازگی بریجستون و تایرهای run-flat آن در مدل‌های جدید BMW به عنوان یک آپشن ایمنی اضافه شده است و خودرو را از داشتن تایراضافی (زاپاس) بی‌نیاز کرده است.
Self-Sealing : این دسته از تایرها یک لایه مشابه با لایه بیرونی درون تایر دارند که در صورت ایجاد حفره‌های کوچک بر روی تایر، حفره‌ها را سریعا پر می‌کنند و اجازه از دست دادن هوا را نمی‌دهند. البته در این دسته از تایرها، خودترمیمی تایر به چند طریق دیگر هم امکان پذیر است. به طور مثال در بعضی از تایرها از نیروی گریز از مرکز برای ترمیم حفره در لایه بیرونی استفاده می‌شود. در این سیستم‌ها ماده ترمیم کننده درون تایر قرار می‌گیرد و با چرخش تایر به لایه بیرونی می‌رسد.
Support– ring : این نوع تایرها از نوعی از لاستیک درون تایر استفاده می‌کنند که حتی در صورت پنچری هم به حرکت ادامه می‌دهند. این نوع از تایرها به دلیل تحمل وزن بالا، در کابردهای خاصی مانند خودروهای نظامی و سیاسی استفاده می‌شوند. در صورت استفاده از این تایرها در خودروهای شخصی، به دلیل عدم تغییر شرایط در صورت پنچری، خودرو حتما باید دارای آپشن مانیتورینگ باد تایرها باشد، تا در صورت ایجاد مشکل، راننده از این طریق از تحت فشار بودن لایه لاستیکی درون تایر مطلع شود.
